ผมจะมาพูดถึงผู้ชายคนหนึ่งที่มีหัวใจเป็นนักกีฬาเป็นอย่างมากที่สุดคนหนึ่งและชอบเล่นกีฬาแบดมินตันและถือว่าเขาเป็นขวัญใจสำหรับผมเลยที่เดียวกับคนๆนี้ที่มีชื่อ ท็อป หรือมีชื่อว่าจริงที่เรียกว่า ภควัฒน์ วิไลลักษณ์ นั้งเองละครับ ซึ่งโดยแต่ก่อน ท็อป จะมีความสนใจในการตีแบดมินตันมาตั้งแต่ที่ยังเด็กๆแล้วด้วยการที่เขามีฝีมือที่ดีตอนเด็กเขาก็ได้โดนแมวมองให้ไปชักชวนเข้าทีมนักกีฬาแบดมินตันจนในที่สุดเขาเริ่มมีประสบการณ์มากขึ้นเขาก็เริ่มที่จะมีฝีมือที่พอตัวและสามารถไปเจอคู่แข่งได้แล้วเขาได้ไปแข่งขันกีฬาแบดมินตันและได้รับรางวัลมากมายและในที่สุดในปี พ.ศ. 2549 เข้าได้ไปเข้าร่วมแข่งขันชิงแชมป์ประเทศไทย โดยเขาได้รับเหรียญเงินด้วยกันถึงสองเหรียญเงินเลยที่ และ สามเหรียญทองแดง ด้วยกันเขียวนะครับ จนทำให้เขาเริ่มที่จะมีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักแก่ชาวไทยมากขึ้นเรื่อยๆ และต่อมาในปี พ.ศ.2555 ท็อปได้ไปเข้าร่วมแข่งขันแบดมินตันชิงแชมป์ไทยอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่เขาไปได้ไม่ไกลนักซึ่งตัวเขาได้ไปพ่ายแพ้ให้กับ สิทธิคมน์ ธรรมศิลป์ ในรองรองชนะเลิศไปซะก่อน แต่เขาไม่เคยยอท้อและสู้มาตลอดให้กับการตีลีแบดมินตันมาตลอดเสมอมา ซึ่งในตอนนี้นาย ท็อป ได้สุ่มเก็บตัวซ้อมแบดมินตันเพื่อหวังที่จะไปแข่งขันที่ซีเกมส์มาตลอดเวลาและเสมอมาซึ่งในตอนนี้ฝีมือของเขาได้ก้าวไปไกลมากมายเลยที่เดียวและความใฝ่ฝันของเขาก็อยากจะได้เหรียญทองสักครั้งในซีเกมส์ที่จะมาถึงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าและเขาบอกให้คนไทยค่อยส่งใจและแรงเชียร์ไปให้กับนาย ท็อป หรือ ภควัฒน์ วิไลลักษณ์ ที่จะช่วยสร้างชื่อเสียงให้กับชาวไทยต่อๆไปด้วยกันนะครับ
